Oman wielki jest jedną z większych bylin, jakie możemy spotkać w naturze. Od razu rzuca się w oczy jego podobieństwo do słonecznika. Oman występuje naturalnie w Europie oraz w Azji. W medycynie naturalnej i kulinariach jest stosowany od wieków. Surowiec leczniczy stanowi korzeń omanu, zawierający słodką inulinę.
Oman wielki – charakterystyka
Jego wysokość sięga zwykle 1,5 a nawet 3 metrów. Oman ma solidną, wełniastą łodygę, spore liście, i wcale niemałe, żółte kwiaty o średnicy około 8 cm, zebrane w wiechy. To, co Najcenniejsze dla ziołolecznictwa i zdrowia, tkwi jednak pod ziemią. Kłącze omanu wraz z korzeniami zawiera bogactwo substancji czynnych, w tym słodką inulinę.
Surowiec ten pozyskiwano już w starożytności, kiedy to przygotowywano z niego Smaczną, smażoną przekąskę, uchodzącą za rarytas. Starożytni doceniali również prozdrowotne właściwości tej rośliny oraz przypisywali jej znaczenie symboliczne. Jej łacińska nazwa – Inula helenium – nawiązuje do podania, jakoby roślina wyrosła w miejscu, w którym spadły łzy zrozpaczonej Heleny Trojańskiej. Dawni medycy stosowali oman wielki głównie w schorzeniach układu pokarmowego, moczowego i oddechowego. Nierzadko sięgały po niego kobiety podczas bolesnych miesiączek. Współczesne badania pokazują, że roślina ta rzeczywiście sprawdza się w tego rodzaju dolegliwościach.
Warto więc zapoznać się z właściwościami omanu wielkiego, zwłaszcza że rośnie on w naszym rodzimym klimacie. Przy okazji – nie można zaprzeczyć jego walorom ozdobnym. Korzeń omanu (oman wielki) pod wieloma względami przypomina słonecznik. Warto pamiętać, że jest gatunkiem dość ekspansywnym i zasadzony w ogrodzie będzie łatwo się rozprzestrzeniał. Poza tym jest stosunkowo prosty w uprawie, potrzebuje jedynie lekko zacienionego stanowiska i wilgotnej gleby.
Oman wielki na wielki apetyt
Surowiec leczniczy, czyli korzeń omanu, to gruba i rozgałęziona bulwa, którą wykopuje się wiosną lub jesienią. Obecnie ma on znaczenie raczej prozdrowotne niż kulinarne. Świeży korzeń możemy wykorzystać od razu do przygotowania nalewki lub syropu. Surowiec możemy też wysuszyć na napar ziołowy. Z kolei sproszkowany oman kupimy w aptece lub sklepie zielarskim. Jeśli zdecydujemy się na Kulinarne eksperymenty z udziałem omanu, możemy spodziewać się po jego korzeniu ostro-słodkiego smaku. Oman wielki pod każdą postacią wspiera układ pokarmowy. Zawarta w nim inulina wspomaga trawienie i poprawia florę bakteryjną jelit. Oman rozgrzewa i stymuluje produkcję soków żołądkowych oraz żółci, pomaga pozbyć się wzdęć i niestrawności, a nawet ułatwia walkę z pasożytami. Jest dobry zarówno po obfitym posiłku, jak i na poprawę apetytu. W obu przypadkach sprawdzi popijanie naparu z suchego korzenia, jak i nalewki.
Działanie wykrztuśnie omanu wielkiego
Syrop z kłącza omanu to sprawdzone, choć wciąż rzadko stosowane remedium na uporczywy kaszel. Stężone w nim substancje wspomagają rozrzedzenie flegmy, ułatwiają oddychanie podczas infekcji dróg oddechowych, łagodzą objawy astmy i krztuśca, stanu zapalnego zatok i węzłów chłonnych. Aby przygotować syrop, wystarczy wygotować kłącze i odcedzony napar wymieszać z miodem i dodatkiem innych surowców wspomagających np. czarnym bzem lub dziką różą.
Korzeń omanu poprawi zdrowie ogólne
Oprócz inuliny, korzeń omanu wielkiego zawiera również olejki eteryczne w stężeniu około 3,5%, fitosterole oraz pierwiastki mineralne. Kobiety wciąż sięgają po ten surowiec podczas zaburzeń miesiączkowania. Warto poza tym dodać, że oman wielki ma Właściwości bakteriobójcze oraz ściągające i wspomaga leczenie trądziku, wyprysków skórnych, wysypek, ran. Przetwory z omanu również wspomogą odporność i wzmocnią organizm. Nie przesadzajmy jednak z omanem. Według wielu doniesień, zbyt wysoka dawka ekstraktu z korzenia może być toksyczna.