Piołun ma wiele właściwości leczniczych, przede wszystkim Liście i ziele rośliny. Najczęściej stosuje się je w formie wysuszonej, z której tworzone są napary. Czasem wykorzystuje się je także jako składnik zdrowotnych nalewek z bylicy piołun. Nie należy jednak przesadzać z jego dawkowaniem.
Gdzie występuje piołun?
Piołun występuje naturalnie w Europie, Azji, Ameryce Północnej, a nawet w niektórych zakątkach Afryki. Stanowi również naturalny element polskiej flory. Wyróżnia się rozgałęzionymi łodygami, grubym kłączem oraz ubielonym od spodu listowiem. Najwięcej cennych substancji ma w okresie kwitnienia – w drugiej połowie kwietnia. Dlatego najlepiej zbierać go właśnie wtedy. Jakie dolegliwości można leczyć piołunem i czy to prawda, że to niepozorne zioło wykorzystuje się do produkcji absyntu?
Ile wspólnego ma piołun z absyntem?
Piołun zawiera w sobie związki o nieznacznym działaniu psychoaktywnym. Wyciąg z tej rośliny jest jednym z Głównych składników absyntu – wysokoprocentowego alkoholu, w którym gustowali znani artyści i pisarze, m. in. Pablo Picasso, Vincent van Gogh czy Ernest Hemingway. Napar z piołunu nie zmienia jednak stanu świadomości ani nie wywołuje żadnych innych skutków przypisywanych alkoholowi, o ile nie przekracza się zalecanej dziennej dawki. Przedawkowanie grozi biegunką, a nawet wymiotami. Regularne picie niewielkich ilości naparu daje jednak pozytywne efekty.
Bakteriobójcze właściwości piołunu
Piołun ma silne Działanie bakteriobójcze. Dzięki dużej zawartości garbników, olejków eterycznych, soli mineralnych oraz flawonoidów łagodzi stany zapalne skuteczniej niż wiele innych ziół o podobnych właściwościach. Zapobiega skurczom i wpływa korzystnie na procesy trawienne, pobudzając organizm do zwiększonego wydzielania żółci. Jest idealnym remedium na choroby wywołane pasożytami.
Zastosowania piołunu
Piołun okazuje się najbardziej skuteczny w zwalczaniu Dolegliwości pokarmowych. Jest naturalnym lekiem na niestrawność, nieżyty żołądka, zgagi i wzdęcia. Zapobiega nadmiernemu kumulowaniu się gazów i przyspiesza przemianę materii. Wspomaga odprowadzanie żółci do dwunastnicy, zapobiegając w ten sposób uszkodzeniom wątroby czy woreczka żółciowego. Wzmaga apetyt, oczyszcza organizm i działa moczopędnie (dlatego stosuje się go w leczeniu łagodnych dolegliwości ze strony układu moczowego). Piołunem można też uregulować rozchwiane cykle menstruacyjne, a nawet usuwać pasożyty z przewodu pokarmowego (np. glisty, owsiki czy nicienie). Przestudzony piołun może być stosowany zewnętrznie – wciera się go w skórę w przypadku uporczywego kaszlu, wszawicy lub świerzba.
Jak stosować piołun?
Najlepsze rezultaty daje picie naparu. Jedną łyżeczkę Sproszkowanego piołunu należy wsypać do szklanki i zalać ją wrzątkiem. Zalecany czas parzenia to 20-30 min. Po zaparzeniu herbatę należy odcedzić i pić maksymalnie 1 łyżeczkę 3 razy dziennie. By urozmaicić smak, do naparu można dodać cukier lub miód.
Innym sposobem jest przygotowanie Odwaru z piołunu. Na 1-2 łyżeczki powinna przypadać jedna szklanka wody. Po doprowadzeniu do wrzenia odwar należy gotować przez ok. 5 minut. Następnie poczekać, aż ostygnie i odcedzić. Piołun w takiej postaci nadaje się do użytku zewnętrznego.
Przeciwwskazania
Piołunu Nie powinny stosować osoby uczulone na którykolwiek ze składników tej rośliny, mające skłonność do krwawień, hemoroidów, a także chorujące na wrzody żołądka lub dwunastnicy. Nie jest to również ziele zalecane dzieciom czy kobietom w ciąży, ponieważ może wywołać u nich reakcje niepożądane: biegunkę, nudności, wymioty, bezsenność, zawroty głowy, stany lękowe i koszmary senne. Znaczne przekroczenie zalecanych dawek może doprowadzić do drgawek, niewydolności nerek, a nawet zatrzymania moczu. Warto pamiętać, by nie stosować piołunu dłużej niż 2 tygodnie – i to w Zalecanych dawkach. Po tym czasie należy zrobić sobie przerwę.