Mniszek lekarski to naturalny lek na dolegliwości żołądkowe, pomagający również przy problemach z trawieniem i zaburzeniach pracy wątroby. Podobnie jak wiele innych ziół, zapobiega chorobom nowotworowym. W jakich miejscach rośnie i kiedy najlepiej go zbierać?
Gdzie występuje mniszek lekarski?
Mniszek lekarski (dmuchawiec) porasta łąki, zarośla i może przypominać pospolite chwasty. W odróżnieniu jednak od nich ma cenne właściwości lecznicze, dzięki którym znajduje zastosowanie w medycynie naturalnej. Występuje na terenie Całej Europy, Azji i obu Ameryk. W celach leczniczych wykorzystuje się korzenie mniszka lekarskiego. Roślinę należy najpierw wykopać, umyć, usunąć części nadziemne i wysuszyć. Dopiero wtedy korzeń nadaje się do użytku. Okres zbiorów powinien przypadać na jesień. Wiosną mniszek lekarski wypuszcza liście i pędy z koszyczkami kwiatowymi – wtedy należy usunąć części nadziemne i wysuszyć roślinę w zacienionym miejscu.
Czy mniszek lekarski chroni przed rakiem?
Badania nie pozostawiają co do tego wątpliwości. Naukowcy z Kanady zaobserwowali ścisłą zależność między piciem naparów z mniszka lekarskiego a stanem zdrowia osób chorych na raka. Okazuje się, że sproszkowany korzeń jest od 3 do 10 razy silniejszy niż apteczne specyfiki. W badaniach wzięło udział 30 pacjentów z nowotworami krwi (białaczką i chłoniakiem). W ramach testów wykorzystano 6000 dawek herbaty. Napar z mniszka lekarskiego przynosił wprawdzie krótkotrwałą, ale zauważalną Poprawę stanu zdrowia pacjentów.
Mniszek lekarski a cukrzyca
Mniszek ma również właściwości przeciwcukrzycowe, choć nie może konkurować z aptecznymi preparatami przeznaczonymi dla cukrzyków. Zawiera inulinę – związek wpływający korzystnie na gospodarkę węglowodanową organizmu. Spowalnia on proces absorpcji cukru z pożywienia i zmniejsza wartość indeksu glikemicznego spożywanych pokarmów. Obniża też Poziom glukozy we krwi. Mniszkiem lekarskim nie da się leczyć cukrzycy w zaawansowanym stadium, ale w stanach przedcukrzycowych może stanowić wartościowy element kuracji.
Właściwości moczopędne
Mniszek lekarski wpływa na pracę kłębków nerkowych, czyli działa moczopędnie. To jeden z najbardziej przyjaznych dla organizmu środków detoksykacyjnych. Oczyszcza jelita, wspomagając ich perystaltykę, i usuwa szkodliwe produkty przemiany materii. Napary z mniszka lekarskiego są doskonałym remedium na choroby pasożytnicze oraz schorzenia spowodowane zbyt dużą ilością szkodliwych metabolitów w organizmie. Przetwory z mniszka lekarskiego znajdują zastosowanie w leczeniu chorób upośledzających czynności kłębków nerkowych oraz takich, które skutkują rzadszym oddawaniem moczu. Są też skuteczne w zwalczaniu objawów reumatyzmu i podagry, obrzęków spowodowanych niedomogą krążenia oraz w kuracjach odchudzających.
Wpływ mniszka lekarskiego na trawienie
Mniszek lekarski wpływa korzystnie na procesy trawienne, pobudzając wątrobę do zwiększonego wydzielania żółci i ułatwiając jej przepływ do dwunastnicy. Drogi żółciowe stają się bardziej kurczliwe, co zapobiega zastojowi żółci. Substancje czynne zawarte w mniszku stymulują trzustkę do wydzielania soków trawiennych, wpływając nieznacznie na tempo metabolizmu. Kwiaty mniszka lekarskiego znajdują zastosowanie w leczeniu przewlekłych nieżytów gardła i jamy ustnej.
Przetwory z mniszka lekarskiego są idealnym remedium na schorzenia uszkadzające wątrobę, które zmniejszają wydzielanie żółci. Sprawdzają się w przypadkach rekonwalescencji po wirusowym zapaleniu wątroby i zastoju żółci w pęcherzyku żółciowym. Chronią przed kamicą żółciową, można więc stosować je profilaktycznie.
Najbardziej skuteczny w leczeniu dolegliwości żołądkowych jest odwar z korzenia mniszka lekarskiego. Łatwo go przygotować – wystarczy zalać 2 łyżki rozdrobnionych korzeni wrzącą wodą (0.5 l) i gotować na wolnym ogniu, pod przykryciem, ok. 10 min. Kiedy ostygnie, należy go jeszcze przecedzić. Dla uzyskania optymalnych efektów powinno się pić odwar 2-3 razy dziennie przed posiłkami.