Jemioła

Jemioła

Jest wszędobylskim pasożytem, lubującym się w szczególności w dębach, jabłoniach, brzozach i topolach. Bogata symbolika i kult jemioły mogą nam przesłonić jej właściwości terapeutyczne. Roślina ta jest bowiem surowcem leczniczym. Dla ziołolecznictwa i kosmetyki najcenniejsze są liście jemioły oraz jej młode pędy. Jemiołę można zbierać samodzielnie.

Jemioła – charakterystyka i występowanie

Jemioła tworzy na drzewach, na których bytuje, koliste kępki, z daleka przypominające ptasie gniazda. Owocuje od wczesnej zimy, co gwarantuje ptakom pożywienie o tej porze roku. Jej owoce to niewielkie, białawe kulki, posiadające lepki miąższ bogaty w minerały i substancje bioaktywne. Jemioła kwitnie od lutego do kwietnia. Jest rośliną zimozieloną – zachowuje soczystą barwę zieleni przez całą jesień i zimę.

Według dawnych wierzeń i zgodnie z tradycyjną obrzędowością, cecha ta czyni z jemioły symbol płodności i pomyślności. Miłość i szczęście mają nie opuszczać zakochanych całujących się pod jemiołą zawieszoną nad progiem w Boże Narodzenie. Gałązka jemioły ma poza tym odganiać nieszczęście i chronić przed nieżyczliwymi osobami. Wisząca nad kominkiem lub piecem kuchennym strzeże dom przed pożarem i uderzeniem pioruna.

Jemioła – właściwości zdrowotne i lecznicze

Rosnąca na drzewach jemioła jest pasożytem, pobierającym od żywiciela substancje odżywcze. Choć fotosyntezuje samodzielnie, może być zagrożeniem dla drzew m.in. w czasie suszy, gdyż zwiększa Odparowanie zgromadzonej wody. Jeśli jednak pominąć pasożytniczy charakter jemioły wobec drzew, roślina ta okaże się bardzo pożyteczna.

Oprócz tego, że gwarantuje pożywienie ptakom, dostarcza również cennych substancji aktywnych wykorzystywanych w medycynie naturalnej i kosmetyce. Jemioła zawiera polifenole, flawonoidy, cenne kwasy organiczne, sterole roślinne i polisacharydy. Jest źródłem alkoholi cukrowych, a także lektyny oraz aminokwasów.

Jemioła łagodzi objawy chorób cywilizacyjnych

Nadciśnienie tętnicze, żylaki, choroby serca, miażdżyca, cukrzyca – m.in. w przebiegu tych chorób zastosowanie znajduje jemioła. Wyciągi z tej rośliny łagodzą objawy związane z nadciśnieniem, np. szumy w uszach, zmęczenie, uderzenia gorąca i rozpierające bóle głowy. Poprzez stymulację trzustki, jemioła może zwiększać produkcję insuliny, co sprzyja utrzymaniu prawidłowego poziomu cukru we krwi. O jemiole można usłyszeć również w kontekście łagodzenia objawów chorób nowotworowych.

Jemioła

I rzeczywiście – zawarta w niej lektyna to rodzaj białka, które wpływa na cykl życiowy komórek i skraca żywność komórek nowotworowych, hamując działanie poszczególnych enzymów. Ekstrakty z jemioły to poza tym źródło wiskotoksyn, które mają zdolność uśmiercania chorych komórek (np. komórek nowotworu), ocalając przy tym zdrowe. Stąd jemiołę traktuje się jako potencjalny surowiec do zwiększania odporności.

Jemioła ma także lekkie działanie przeciwbólowe. Napar z jemioły wypity przed snem pomaga się odstresować i ułatwia zaśnięcie. Z kolei nasiadówki z wykorzystaniem jemioły wspierają Leczenie infekcji narządów płciowych. Herbatkę z tego ziela z powodzeniem mogą pić kobiety po menopauzie, gdyż znosi jej uciążliwe objawy.

Jemioła w kosmetyce

Kosmetyki z ekstraktami z jemioły przeznacza się do Pielęgnacji cery problemowej. Dzięki właściwościom antyseptycznym sprzyjają skórze trądzikowej i łojotokowej, z podrażnieniami i stanami zapalnymi. Mają też działanie odświeżające.