Stewia to roślinny słodzik o wyjątkowych walorach. Warto ją kupować, ale każdy, kto ma choć niewielkie zacięcie ogrodnicze, może z powodzeniem wyhodować własną stewię, którą nie tylko osłodzi sobie życie, ale i wspomoże zdrowie.
Roślina pełna słodyczy
Stewię kojarzymy głównie jako substancję słodzącą, alternatywę zarówno dla cukru, jak i dla syntetycznych, zerokalorycznych słodzików. Kupujemy ją już w formie białych drobinek i dodajemy taką do deserów czy napojów. Nie wszyscy zdajemy sobie sprawę z faktu, że zanim stewia trafi do sklepów w postaci białych kostek lub proszku, jest bardzo interesującą, aczkolwiek niepozorną roślinką o niedużych, delikatnych listkach, którą możemy z powodzeniem samodzielnie uprawiać.
Choć pochodzi z terenów Ameryki Południowej, uprawia się ją także w Azji czy w Europie. Stewia to rodzaj roślin należących do rodziny astrowatych, obejmujący ponad 200 gatunków. Naturalny, Zdrowy słodzik, tak powszechnie stosowany na całym świecie, pozyskuje się jednak wyłącznie z gatunku Stevia rebaudiana. Substancje zawarte w liściach stewii nadają jej nie tylko przebogatą słodycz, ale też cenne walory terapeutyczne, które mogą okazać się szczególnie interesujące dla diabetyków oraz osób na diecie.
Gdzie znajdziemy stewię?
Stewia, a raczej znajdujące się w niej glikozydy stewiolowe, są wpisane na listę substancji słodzących i mają nadany symbol E 960. Stosuje się je powszechnie do słodzenia żywności, przede wszystkim takich produktów jak napoje, lody, gumy do żucia, dżemy i słodycze. Stewię znajdziemy również na sklepowych półkach, oznaczoną jako Zdrowy słodzik. Jest dostępna w proszku, tabletkach lub w płynie.
Stewię możemy ponadto uprawiać na parapecie okiennym lub w ogródku jako roślinę jednoroczną. Optymalna temperatura potrzebna do jej wzrostu to przedział 20-24 st. C. Stewii musimy zapewnić miejsce Dobrze nasłonecznione i osłonięte od wiatru. Do suszenia liści najlepiej przystąpić jesienią. Po ich przygotowaniu, możemy przyrządzić słodko-ziołowy napar.
Właściwości stewii
Dla wielu konsumentów najbardziej frapującą kwestią jest kaloryczność stewii. Wynosi ona 2,7 kcal/g. To wyjątkowo dobra informacja dla wszystkich łasuchów, zwłaszcza że stewia jest znacznie słodsza od tradycyjnego cukru. To oczywiście niejedyne jej zalety. W zasadzie największą uwagę warto zwrócić na jej właściwości terapeutyczne, w tym przede wszystkim na działanie hipoglikemizujące i insulinotropowe.
Stewia obniża poziom glukozy we krwi i w znacznym stopniu hamuje jej wchłanianie w jelicie cienkim. Dlatego właśnie stewia jest słodzikiem polecanym dla pacjentów cierpiącym na cukrzycę typu 1 i 2.
Substancje zawarte w liściach stewii mają również zdolność obniżania ciśnienia tętniczego krwi, działają przeciwbakteryjnie, Antywirusowo oraz przeciwgrzybiczo. Warto również wspomnieć o przeciwzapalnych i immunostymulujących właściwościach stewii. Niegdyś twierdzono, że glikozydy znajdujące się w stewii mogą powodować rozwój komórek rakowych, ostatecznie jednak obalono tę tezę i dowiedziono, że cechują się wręcz Działaniem antyoksydacyjnym. Wszystkie zresztą wymienione wyżej dobroczynne i terapeutyczne właściwości, stewia zawdzięcza właśnie słodkim glikozydom stewiolowym, czyli stewiozydom. Ponadto stewia zawiera kwasy fenolowe, kwasy tłuszczowe, białka, witaminy, liczne sole mineralne, a także błonnik pokarmowy.
Stewia w pielęgnacji urody
Co ciekawe, stewii możemy użyć również w Zabiegach pielęgnacyjnych, np. w połączeniu z glinką. Stewiowa maseczka wesprze cerę trądzikową i atroficzną, wymagającą odżywienia i unormowania pracy gruczołów łojowych.