Skrzyp polny porasta wilgotne łąki, pola, miedze, kartofliska, skarpy i nasypy kolejowe. Nie jest chwastem – wbrew obiegowym mniemaniom. To cenna roślina lecznicza, która może pomóc w przypadku różnych dolegliwości.
Jakie właściwości zdrowotne ma skrzyp polny?
Skrzyp polny (łac. Equisetum arvense) jest uważany powszechnie za chwast. Z wyglądu przypomina małą jodełkę, która rzeczywiście stwarza niepozorne wrażenie. Tymczasem roślina ta od wieków znajduje zastosowanie w Medycynie naturalnej. Można nią leczyć łagodne schorzenia dróg moczowych, stany zapalne skóry, kamicę moczową, reumatoidalne zapalenie stawów oraz skazę moczanową. Ma właściwości uspokajające i przeciwdrgawkowe. Potrafi zdziałać cuda.
Moczopędne właściwości skrzypu polnego
Dzięki dużej zawartości flawonoidów skrzyp polny jest silnym środkiem moczopędnym. Jakkolwiek nie nadaje się do leczenia zaawansowanych procesów chorobowych, to jednak wykazuje ogromną skuteczność w łagodzeniu niezbyt nasilonych objawów towarzyszących Schorzeniom dróg moczowych. Uszczelnia ściany naczyń krwionośnych, działa rozkurczowo na drogi żółciowe i moczowe, a także hamuje rozwój kamicy moczowej. Dzięki moczopędnym właściwościom skrzyp polny przydaje się również w przypadkach nadmiernej potliwości stóp. Nadmiar potu może zostać wydalony wraz z moczem, zamiast pojawiać się na powierzchni skóry. Efektem ubocznym będzie częstsze chodzenie do toalety.
Skrzyp polny na uspokojenie
Uspokajające właściwości skrzypu polnego zostały udowodnione w wyniku badań na szczurach. Gryzoniom zaaplikowano ekstrakt ze skrzypu polnego w różnych dawkach: 50, 100, 200 i 400 mg/kg m.c. Nasilenie i częstotliwość drgawek zmniejszały się proporcjonalnie do wysokości podanej dawki. Poza tym zaobserwowano, że szczury spały dłużej po otrzymaniu wyciągu, częściej też spadały z obracającego się bębna. Za uspokajające i przeciwdrgawkowe działanie skrzypu polnego odpowiada substancja nazywana w piśmiennictwie naukowym izokwercytryną.
Remedium na obfite miesiączki
Odwary ze skrzypu polnego znajdują zastosowanie w łagodzeniu obfitych miesiączek. Sprawdzają się lepiej niż niektóre apteczne specyfiki. Poza tym są znakomitym środkiem pomocniczym w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy oraz krwawiących żylaków odbytu. Zawarte w roślinie substancje czynne powstrzymują też krwawienie z nosa i płuc.
Pielęgnacyjne właściwości skrzypu polnego
Skrzyp polny stosuje się również w leczeniu uszkodzeń skóry, oparzeń, stanów zapalnych oraz chorób skórnych spowodowanych nagromadzeniem szkodliwych produktów przemiany materii. Zewnętrzne okłady ze skrzypu polnego mogą być Skutecznym środkiem pielęgnacyjnym dla osób z cerą naczynkową. Zawarte w pędach ekstrakty wzmacniają naczynka i zapobiegają ich pękaniu. Odwarami ze skrzypu polnego można też zwalczać stany zapalne jamy ustnej, a regularne picie herbat to świetny sposób na piękne i mocne włosy. Znajdujący się w łodygach krzem nadaje im połysk, zapobiega rozdwajaniu się paznokci i hamuje proces starzenia się skóry.
Jak rozpoznać i kiedy zbierać skrzyp?
Skrzyp polny należy zbierać latem, od połowy lipca do końca sierpnia. W tym okresie zawiera najwięcej krzemionki. Poza tym wcześniej może nie być rozpoznawalny. Wiosną z umiejscowionych w ziemi kłączy wyrastają brunatne pędy zarodnikowe, zwieńczone charakterystycznymi kłosami, które przypominają szyszkę. W okolicach kwietnia pojawiają się pierwsze pędy płonne, które z upływem kolejnych dni stopniowo się wydłużają. Mogą osiągnąć nawet 40 cm wysokości. To właśnie one są Głównym surowcem zielarskim, ponieważ zawierają najwięcej krzemionki, flawonoidów, soli mineralnych i kwasów organicznych. Inne części rośliny mają jedynie śladowe ilości cennych dla zdrowia związków. Po zebraniu zioło należy suszyć w zacienionym i przewiewnym miejscu, w temperaturze nieprzekraczającej 40 stopni Celsjusza.