Niektóre gatunki bylicy stosuje się jako sprawdzone remedium na problemy trawienne. Bylica jest też rośliną wzmacniającą, przeciwgrzybiczą i antybakteryjną. Jej preparaty sprawdzają się w niwelowaniu przeróżnych dolegliwości. Najbardziej znanym jest piołunówka. Czym jeszcze charakteryzuje się bylica i jak z niej korzystać?
Gdzie rośnie bylica?
Bylica należy do rodziny astrowatych i obejmuje około 300 gatunków. Rośnie na suchych obszarach klimatu umiarkowanego. Można ją spotkać głównie w Europie, w Azji oraz w Ameryce Północnej. Najbardziej znana jest u nas bylica pospolita, ale amatorzy zielarstwa powinni być za pan brat również z bylicą piołun oraz bylicą roczną. Bylica ma rozbudowaną, wysoką łodygę i intensywnie pachnie.
Ostrożnie z bylicą
W starożytności roślina uchodziła za chroniącą przed złymi mocami i czarną magią. Dziś jednak wiemy, że i ona sama nie jest do końca bezpieczna. Choć bylicę stosuję się także jako przyprawę do potraw, musimy uważać, aby jej nie przedawkować. Bylica stosowana bez umiaru jest toksyczna, ma poza tym właściwości przeczyszczające, narkotyczne i nasenne (tak jak mak). Wysoką toksycznością cechuje się przede wszystkim bylica piołun, gatunek na bazie którego produkowany jest absynt.
Przedawkowanie różnych gatunków bylicy może skończyć się podobnie, m.in. niewydolnością nerek i zatrzymaniem produkcji moczu czy drgawkami. Z kolei zbyt długie stosowanie preparatów z bylicą zwykle implikuje nudności i wymioty, niepokój, bezsenność, biegunkę czy zawroty głowy. Bylicy nie powinny ponadto używać osoby chorujące na serce, hemoroidy, wrzody i mające skłonności do krwawień.
Dobroczynne działanie bylicy
Bylica jest jedną z tych roślin, które pomimo toksycznego działania, wciąż zasługują na uwagę ze względu na swoje właściwości terapeutyczne i lecznicze. Istotny wydaje się zwłaszcza wspomagający wpływ preparatów z bylicy na dolegliwości układu pokarmowego. Bylica znosi dokuczliwe objawy zaparć, wzdęć i zgagi, wspiera oczyszczanie wątroby (sprawdź zioła na oczyszczanie organizmu) oraz woreczka żółciowego, działa bakteriobójczo, jest pomocna przy zatruciach pokarmowych, a nade wszystko pomaga walczyć z pasożytami układu pokarmowego, takimi jak glista ludzka, owsiki czy nicienie. Bylica ma też działanie grzybobójcze. Piołun zwany jest panieńskim zielem, gdyż jego właściwości rozkurczowe okazują się pomocne podczas bólu menstruacyjnego oraz pomagają wyregulować cykl miesiączkowy. Bylica cechuje się też działaniem łagodnie uspokajającym i nasennym.
Jak stosować bylicę w różnych dolegliwościach?
Na dolegliwości ze strony układu pokarmowego poleca się Szczególnie napary z ziela (liście i górne wierzchołki kwiatów), a także nalewkę, np. piołunówkę często stosowaną na niestrawność i bóle brzucha. Napar z bylicy może nam posłużyć jako tonik do przemywania zanieczyszczonej twarzy (ma właściwości antybakteryjne i przeciwzapalne) lub jako podstawa płukanki na słabe i przetłuszczające się włosy. Bylicę możemy aplikować sobie również w formie kapsułek z wyciągiem, a bylicę pospolitą dodawać do potraw.
Jako przyprawa pasuje do wszystkich dań ciężkostrawnych, można doprawiać nią również sałatki jarzynowe i zupy czy sosy. Należy to jednak robić z umiarem, nie tylko ze względu na potencjalne skutki uboczne przesadzenia z bylicą, ale również z uwagi na jej gorzki smak. Bylica wspomaga też leczenie chorób układu oddechowego. Szybko osłabia kaszel, łagodzi objawy grypy, bóle w klatce piersiowej i zapalenie oskrzeli. Jeśli ma być dla nas remedium w tych dolegliwościach, warto sięgnąć po eteryczny olejek piołunowy.