Pocenie się to naturalna czynność fizjologiczna naszego organizmu. Wielu osobom jednak przysparza powodów do wstydu, nie tylko jeśli pocą się nadmiernie, ale głównie przez zapach związany z potem. Może on przybierać różne, nieprzyjemne rodzaje. To, jak pachniemy pocąc się, może wiele o nas powiedzieć.
Zapach wydzielany przez nasze ciało, towarzyszący poceniu się, bywa powodem do wstydu, a niekiedy utrudnia relacje międzyludzkie. Nic zresztą dziwnego – brzydki zapach związany z potem nasuwa różne wnioski, najczęściej kojarzy się z brakiem higieny, no i jest odstręczający.
Tymczasem ostry, czosnkowy, kwaśny czy słodki odór potu najczęściej nie świadczą o stopniu higieny danego człowieka, ale toczących się w jego ciele procesach, niekiedy chorobowych. Na podstawie tego, jak pachnie nasze ciało podczas upału, wysiłku czy stresu, możemy wywnioskować, co nam dolega lub co zmienić w diecie.
Jak pachnie pot?
Celowo niezbyt często używamy tutaj sformułowania „zapach potu”, ponieważ pot jest de facto bezwonny. To mieszanina wody, chlorku sodu, zbędnych produktów przemiany materii oraz elektrolitów, która nie posiada zapachu.
Pot jest jednak wyśmienitą pożywką dla bakterii, i to ich działanie nadaje pocącemu się ciału określonego rodzaju odór. Substancje uboczne wydzielane przez bakterie podczas metabolizowania potu sprawiają, że pachniemy nieładnie. A dodatkowo finalny zapach produkowanej woni zależy także od tego, co zjedliśmy i jakie ewentualne schorzenia toczą się w naszym organizmie.
Warto poza tym podkreślić, że za wydzielanie potu odpowiadają dwa rodzaje gruczołów potowych, co ma również przełożenie na intensywność zapachu ciała. Gruczoły ekrynowe to samodzielne przydatki skóry, które aktywują się w celu termoregulacji ciała oraz odprowadzają na zewnątrz toksyny. Wydzielany przez nie pot nie wiąże się z intensywnym zapachem.
Co innego można powiedzieć o potliwości związanej z pracą gruczołów apokrynowych. Współistnieją one z gruczołami łojowymi na owłosionych obszarach ciała, a więc na głowie, w dołach pachowych, w pachwinach, w obrębie zewnętrznych narządów płciowych oraz na brodawkach sutkowych.
Produkty uboczne wytwarzane w trakcie metabolizowania przez bakterie potu z gruczołów apokrynowych wyróżniają się intensywną wonią. Gruczoły te aktywują się podczas stresu, silnych emocji, w wysokiej temperaturze. Na ich pracę i wydzielany potem zapach wpływ mają również choroby, przyjmowane leki oraz praca układu hormonalnego.
O czym świadczy konkretny zapach związany z potem?
Zapach pocącego się ciała może być na tyle nieprzyjemny, że zaczynamy zachodzić w głowę, skąd się bierze i jak go zmienić.
Mocznikowy czy amoniakowy odór potu najpewniej oznacza zaburzenia pracy nerek, a dokładnie ich niewydolność. Chorobie towarzyszą też inne objawy, na przykład osłabienie czy zmniejszenie objętości oddawanego moczu.
Z kolei słodki zapach, przypominający gnijące owoce lub aceton będzie wskazywał na kwasicę ketonową, która towarzyszy cukrzycy.
cebulowy zapach potu to najmniej niepokojący objaw, wiąże się bowiem z tym, co zjedliśmy, w owym przypadku cebulą lub czosnkiem. Pot nadbiera intensywnej woni także po zjedzeniu pikantnej potrawy lub spożyciu alkoholu, który metabolizowany jest do aldehydu octowego.
Nieprzyjemny zapach potu, określany jako odór zgniłych jaj, wynika z kolei ze spożycia produktów bogatych w siarkę, takich jak mięso, warzywa kapustne czy szparagi. Inne zapachy pocącego się ciała, kojarzące się z zapachem potraw mogą jednak wskazywać nie na dietę, ale poważne choroby metaboliczne.
Odór gnijącej ryby to objaw trimetyloaminurii, a zapach kojarzący się z wątróbką może świadczyć o niewydolności wątroby.
ARTYKUŁ ZEWNĘTRZNY