Szczaw kędzierzawy

Szczaw kędzierzawy

Szczaw kędzierzawy posiada wiele nazw potocznych. Najbardziej znane to kobylak i szczaw koński. Jest rośliną pospolitą na większości kontynentów, wręcz kosmopolityczną. Należy do rodziny rdestowatych. Porasta przeróżne stanowiska, głównie ruderalne, ale często pojawia się na łąkach i pastwiskach. Rolnicy zaliczają go do chwastów. Zielarze do cennych ziół wzmacniających zdrowie.

Szczaw kędzierzawy, czyli kobylak

W tradycyjnej medycynie ludowej, w której zajmował ważne miejsce, kobylak był stosowany jako odtrutka przy biegunce i innych problemach trawiennych, a także w przypadku niebezpiecznych ukąszeń węży i ugryzień skorpionów. Używano go ponadto do leczenia błonicy i żółtaczki, a także chorób krwi. Choć postępy nauki w wielu przypadkach pokazują, że dane ziele było przez wieku używane nieadekwatnie, to z pewnością nie można tego powiedzieć o szczawie kędzierzawym. Do dzisiaj bowiem preparaty na bazie tej rośliny stosuje się w celu wzmocnienia układu krwionośnego oraz przy dolegliwościach żołądkowo-jelitowych.

Napary i odwary z nasion czy liści są bardzo pomocne przy takich problemach jak niestrawność, skurcze jelit, nudności oraz wspomniana już biegunka. Związki aktywne zawarte w szczawie kędzierzawym stymulują produkcję soku trzustkowego oraz żółci. Kobylak wzmacnia apetyt i pomaga chorym oraz rekonwalescentom stanąć na nogi. Rzeczywiście przydaje się w leczeniu dysfunkcji układu krwionośnego. Ze względu na wysoką zawartość żelaza oraz witaminy C podaje się go osobom chorującym na niedokrwistość. Regularne spożywanie produktów bogatych w witaminę C jest niezwykle cenne dla naszego zdrowia, ponieważ składnik ten usprawnia gojenie ran, działa przeciwutleniająco, a także opóźnia procesy starzenia. Poza tym szczaw kędzierzawy zawiera inne mikroelementy i witaminy, a także substancje takie jak antrachinony, emodyna, garbniki, szczawiany czy kwas chryzofanowy.

Szczaw kędzierzawy na osłabienie

Szczaw kędzierzawy poprawia zdrowie ogólne, niweluje zmęczenie, zmniejsza ubytek krwi, poprawia wchłanianie składników pokarmowych. Z tych względów mogą go wykorzystać osoby osłabione. Dotyczy to nie tylko rekonwalescentów, ale też kobiet podczas i po menstruacji. Kobylak jest szczególnie przydatny w trakcie obfitych krwawień, może zresztą przyczynić się do zmniejszenia stopnia ich obfitości. Wskazaniem do jego stosowania są również stany wyczerpania fizycznego.

Właściwości szczawiu kędzierzawego

Wzmacniając organizm w ten sposób, szczaw przyczynia się również do poprawy wyglądu, szczególnie gdy mamy do czynienia z chorobliwą bladością.

Związki zawarte w kobylaku mają działanie przeciwzapalne i bakteriostatyczne, co można wykorzystać w codziennej pielęgnacji skóry problemowej. Napar z nasion kobylaka wspomoże cerę trądzikową, wrażliwą i poszarzałą. Pomoże ograniczyć i zniwelować stany zapalne, nadmierną produkcję sebum i zahamuje rozwój grzybicy. Jako gatunek należący do rodziny rdestowatych sprawdzi się także w leczeniu trudnych chorób o podłożu autoimmunologicznym. Mowa tu o atopowym zapaleniu skóry, łuszczycy, toczniu czy alergiach. Łagodzi wypryski, owrzodzenia, ropnie i przyśpiesza gojenie się ran. Tradycyjnie kobylak był zresztą wykorzystywany w leczeniu przewlekłych i trudno ustępujących chorób skóry.

Jak stosować szczaw kędzierzawy?

Do surowców zielarskich w szczawiu kędzierzawym zaliczamy nasiona, liście i korzenie. Wszystkie mają podobny skład, różnią się jednak intensywnością działania. Preparaty z nasion są nieco słabsze i można stosować je także u dzieci. W stanach niedokrwistości, anemii czy podczas rekonwalescencji warto popijać napary lub mocniejsze odwary z korzenia kobylaka. Stosować możemy zarówno świeży, jak i suszony szczaw kędzierzawy. Skuteczne są płukanki ze szczawiu kędzierzawego, które warto przygotować do płukania jamy ustnej i gardła (redukują krwawienia z dziąseł, działają przeciwbakteryjnie), a także do łagodzenia stanów zapalnych sfer intymnych, zarówno u kobiet, jak i mężczyzn.